Post on 26-May-2015
description
transcript
A ARTE ROMANA
A ARQUITECTURA
A ARQUITECTURA ROMANA
O URBANISMO A CONCEPCIÓN DOESPAZO ARQUITECTÓNICO
CARACTERÍSTICAS XERAIS- Funcionalidade e monumentalidade- Sistemas construtivos- Materiais
TIPOLOXÍASARQUITECTÓNICAS
ARQUITECTURA CIVIL ARQUITECTURA RELIXIOSA
O TEMPLO ROMANO
- Edificios públicos- Edificios para o lecer e o espectáculo- Monumentos conmemorativos- Monumentos funerarios- Arquitectura doméstica AS OBRAS DE ENXEÑERÍA
A CONCEPCIÓN DO ESPAZO ARQUITECTÓNICO
Fronte ao carácter escultórico, plástico, do edificio grego, onde o arquitecto valora máis o “espazo externo”, os arquitectos romanosconciben o espacio arquitectónico como algo “interno”. Os edificios cérranse, para que as persoas se sintan inmersas neles.Porén,los romanos fundirán nun mesmo edificio o belo e o suntuoso, co útil e práctico. Teñen, pois, unha visión integral do edificio.Ademais de arquitectos, son enxeñeiros e urbanistas, de modo que o edificio non se concibe como algo illado, senón integrado no espazo urbano onde se ubica
Esteticismo heleno
Pragmatismo romano
Características xerais: funcionalidade, pragmatismo e monumentalidade
Sistemas construtivosAdintelados ou Arquitrabados
Uso sistemático do arco de medio punto (tomado da tradición etrusca) e da
bóveda (de canón, de aresta, semiesférica, anular, etc.)
Abovedados
muros de gran grosor reforzadospor contrafortes exteriores
BÓVEDAS UTILIZADASPOLOS ROMANOS
Os sistemas de cuberta abovedadosabovedados permiten cubrir
grandes espacios.Tales espacios resultan
dinámicos y envolventespor el predominio de lalínea curva en el diseño
arquitectónico, rompiendoasí con el equilibrado
estatismo de las construccioneshelénicas. Estas bóvedas y las
cúpulas se construían mediante un armazón previo
de madera llamado cimbra.
A BÓVEDA DE ARESTA
A bóveda de aresta fórmase co cruzamento en perpendicular de dúas bóvedas de canón; denomínase así porque no
interior aparecen dúas liñas, "arestas" que se cruzan no
centro. O seu punto débil está, precisamente, nas arestas, xa que poden ceder e caer cara
abaixo; posteriormente reforzáronse cuns arcos
interiores e así aparece unha bóveda de aresta con crucería, que é o paso inmediatamente anterior á verdadeira bóveda
de crucería. O romanos utilizaban este tipo de bóveda
da súa invención
A CÚPULA
• Para levantar as bóvedas había que solucionar dous problemas: a súa erección e os apoios da mesma
• O primeiro foi solucionado montando
unha cimbra de madeira coa forma que se desexaba dar á bóveda e, unha vez construída, desmontábase a cimbra
• O problema do soporte ou apoios do teito abovedado provocou a substitución dos elementos de apoio. Empregaron, sobre tdo, as pilastras e os muros de gran espesor, reforzados exteriormente por contrafortes que contrarrestaban as empuxes da cuberta. As columnas son mera ornamentación. As cubertas abovedadas xeneralizanse na época imperial e constrúense con morteiro
SUPERPOSICIÓN DO DINTEL AO ARCO
En moitos edificios os arquitectos romanos suporpoñen o dintel ao arco (de
½ punto ou semicircular), o que produce efectos de gran dinamismo
A arquitectura romana: materiais de construción
OPUS TECTORIUM OCEMENTITIUM
(formigón ou morteiro romano)
Os MATERIAIS empregados son: a pedra cortada en PEDRAS DE CANTARÍA, con innumerables aparellos para o muro, o LADRILLO COCIDO VISTO e o MORTEIRO OU FORMIGÓN, un material pobre e barato creado a partir dunha mestura de cantos rodados ou pedras pequenas e area, unidas por cal viva disolta en auga; unha vez seco, este material era prácticamente indestructible, duro como a mesma pedra
Os romanos chamaban a este material OPUS CEMENTITIUM. Este material permitulles levantar construcións colosais de grande robustez, con grosos muros que esixían un rico revestimento de mármore, mosaico, estuco pintado, etc.
BLOQUE DE APARTAMENTOS
(INSULAE) EN OSTIA,construído con ladrillo
cocido e visto
OPUS QUADRATUM(PEDRA DE CANTARÍA)
Segundo a disposición dos materiais no muro obtíñanse diferentes aparellos que os romanos denominaban “opus”
Opus incertum Opus testaceum Opus reticulatum
Opus spicatum Formigón en cimentos Bóveda de canón
O APARELLO DO MURO
PEDRA DE CANTARÍA CACHOTARÍA LADRILLO
Os romanos combinaron nas súas construcións a pedra cortada en PEDRAS DE, CANTARÍA colocados paralela ou perpendicularmente al muro, a CACHOTARÍA
E o LADRILLO en forma de grandes pezas rectangulares e delgadas
O APARELLO DO MURO ROMANO
Cachotaría miúda
ASIMILACIÓN DAS FORMAS GREGAS
• Utilización das ordes arquitectónicas, aínda que dun xeito máis ornamental ca funcional
• Superposición de diferentes ordes nunha mesma fachada, buscando máis o efecto de riqueza ornamental
• O emprego non puramente construtivo das ordes gregas, senón adosadas ao muro, transforma o entablamento nun elemento decorativo máis, que os arquitectos romanos tratarán con total liberdade
Os romanos crearon dúas ORDES NOVAS:
A ORDE COMPOSTA, que utiliza elementos do xónico e do corintio no seu capitel
A ORDE TOSCANA, similar á dórica grega,
pero co fuste liso
Das ordes gregas a preferida foi a
corintia, pola súa maior riqueza
ornamental. Todo isto é conforme coa
tendencia a utilizar cada vez máis os
elementos construtivos como
elementos decorativos, nun claro
proceso de barroquización
AS ORDES ARQUITECTÓNICAS ROMANAScomparadas coas gregas