Post on 02-Aug-2015
transcript
�
� �
� ���� ���
GR
AC
IAS
, S
EÑ
OR
, S
OM
OS
TU
SIE
MB
RA
Cart
a p
asto
ral
del O
bis
po
de S
an
Fra
ncis
co
,
Serg
io O
. B
uen
an
ueva.
Ori
en
tacio
nes p
ara
el
añ
o 2
015
A t
od
os
los
fiele
s ca
tólic
os
de
la D
ióce
sis
de
San
Fra
nci
sco
.
��
Est
amo
s in
icia
nd
o e
l ca
min
o c
uare
sma
l. Je
sús
no
s in
vita
a
en
tra
r e
n l
o s
ecr
eto
de
nu
est
ra h
abita
ció
n,
cerr
ar
la
pu
ert
a, y
allí
po
ne
rno
s e
n o
raci
ón1 .
Es
la c
ond
ició
n p
ara
e
scu
cha
r a
l P
ad
re
que
ve
e
n lo
se
cre
to.
Su
m
irada
ilu
min
a
la
vid
a,
ab
rién
do
la
a
los
dem
ás.
E
ste
e
s e
l ca
min
o q
ue
le
s p
rop
ongo
tra
nsi
tar
en e
ste
añ
o p
ast
ora
l 2
015
. S
egú
n
lo
pro
gra
ma
do,
e
s e
l tie
mp
o
para
la
e
valu
aci
ón
de
nue
stro
Pla
n d
e P
ast
ora
l. C
ulm
ina
rá c
on la
A
sam
ble
a d
ioce
san
a d
el p
róxi
mo
12
de
oct
ubre
, qu
e n
os
pe
rmiti
rá d
isce
rnir
el
cam
ino
a s
egu
ir. E
sta
Ca
rta
ofr
ece
a
lgu
na
s o
rien
taci
one
s p
ara
ello
.
��
Do
s p
ará
bola
s no
s in
spira
n:
el
sem
bra
do
r y
el
trig
o y
la
ci
zañ
a2 .
No
s h
ab
lan
de
un
Dio
s qu
e n
o s
e ca
nsa
de
sem
bra
r y
rico
en
pa
cie
nci
a,
y qu
e
es
Se
ño
r de
la
h
isto
ria:
nad
a e
scap
a a
su
Pro
vid
en
cia
sa
bia
y a
mo
rosa
. A
la
lu
z de
est
os
text
os,
le
s p
ropo
ngo
alg
uno
s se
nde
ros
esp
iritu
ale
s p
ara
tr
ansi
tar
est
e
año
. H
abrá
ta
mb
ién
sub
sid
ios
prá
ctic
os
que
no
s a
yud
en
en
la e
valu
aci
ón.
�������������������������������������������������
���
����
������ ����������
������
���������������
���������������
�������
���������
������
� �����������������
��������
���
�������!���"���#�!$�
� �
� ���� ���
I.
En
tra
en
tu
ha
bit
ac
ión
, c
ierr
a la
pu
ert
a y
ora
a t
u
Pa
dre
!�
Nu
nca
va
mo
s a
insi
stir
de
ma
sia
do s
obre
la
ora
ció
n.
San
Ju
an
Pa
blo
II
decí
a q
ue u
n cr
istia
no
que
no
reza
est
á e
n si
tua
ció
n de
rie
sgo
: de
bili
tar
su f
e h
ast
a p
erd
erla
3 . P
ero
, ¿
qué
es
la o
raci
ón
? D
ice
Sa
nta
Te
resi
ta:
“Pa
ra m
í, la
o
raci
ón
es
un
imp
uls
o d
el
cora
zón
, un
a se
ncill
a m
ira
da
lan
zad
a h
aci
a e
l ci
elo
, u
n g
rito
de
re
con
oci
mie
nto
y d
e a
mo
r ta
nto
de
sde
den
tro
d
e
la
pru
eba
co
mo
en
la
a
legr
ía”4 .
Es
tra
tar
a D
ios
de
“T
ú”.
Esc
uch
arlo
, e
xpo
ne
rle
la v
ida
y d
eja
r qu
e b
rote
la
ala
ban
za,
la a
do
raci
ón,
la
súp
lica
, e
l a
rre
pen
timie
nto
e i
ncl
uso
el
inte
rro
gan
te d
el
que
est
á e
n la
pru
eb
a.
#�
La
ora
ción
tie
ne
alg
uno
s re
quis
itos
bá
sico
s. A
nte
to
do,
la
hu
mild
ad
de
re
con
cilia
rno
s co
n n
uest
ro “
hum
us”
: la
tie
rra
de
qu
e e
stam
os
he
cho
s. O
rar
es
ele
vars
e h
aci
a D
ios
ba
jand
o a
l su
bsu
elo
de
nue
stra
re
al
con
dic
ión
hu
ma
na.
L
a
ora
ció
n re
quie
re
tam
bié
n si
len
cio
inte
rior.
Es
ese
“e
ntr
ar
en
lo
se
cret
o y
ce
rra
r la
pu
ert
a”
de
que
ha
bla
Je
sús:
si
len
cia
r ta
nta
s vo
ces
que
n
os
ha
bita
n,
pa
ra
po
der
esc
uch
ar
la
voz
de
D
ios.
S
ilen
cio
inte
rior
que
requ
iere
, d
e o
rdin
ario
, el s
ilen
cio
ext
erio
r.
��
Hu
mild
ad y
sile
nci
o p
ara
de
jarn
os
mira
r p
or D
ios.
So
lo
así
vo
y co
mp
ren
die
ndo
qu
ién
so
y y
ha
cia
dó
nde
de
bo
cam
ina
r. L
a m
irad
a de
Dio
s ilu
min
a nu
est
ra v
ida
. P
or
eso
, lo
s gr
an
des
ora
nte
s ha
n si
do
tam
bié
n
gra
nde
s
�������������������������������������������������
!������������������!#�
#�%
�����&
����������'
�(��)��*�������
��������� ������������������ �������+,
�
-�����
� �
� ���
�$�
Jesú
s le
dijo
a N
ico
dem
o qu
e e
l E
spír
itu e
s co
mo
el
vie
nto
: so
pla
do
nde
qu
iere
. D
ejé
mo
no
s p
ue
s lle
var
po
r e
l so
plo
de
l Esp
íritu
. Q
ue É
l no
s gu
íe p
or
los
cam
ino
s de
la
Pro
vid
en
cia
. M
arí
a a
com
pañ
a n
uest
ro c
amin
o.
Co
n m
i ben
dic
ión
,
+ S
erg
io O
. B
uen
anue
va
Ob
isp
o d
e S
an
Fra
nci
sco
� �
� ���
con
Esp
íritu
” p
ara
anu
nci
ar
a t
od
os
la b
elle
za d
el
am
or
de
Dio
s m
an
ifest
ado
en
Je
sucr
isto
, so
bre
to
do a
los
má
s le
jan
os8 .
Est
o v
ale
pa
ra t
odo
s, p
ero
de
man
era
pa
rtic
ula
r qu
isie
ra i
nvo
lucr
ar
en
est
e t
est
imon
io a
lo
s co
nsa
gra
do
s d
e n
ue
stra
dió
cesi
s. E
ste
añ
o co
inci
de
tam
bié
n c
on e
l A
ño
d
e
la
Vid
a
Co
nsa
gra
da
qu
e
es
una
in
vita
ció
n
a re
de
scub
rir l
a r
iqu
eza
de
l E
spír
itu e
n l
os
caris
ma
s de
ca
da
fa
mili
a
relig
iosa
qu
e
en
riqu
ece
n
la
vid
a
de
la
Ig
lesi
a.
Tam
bié
n la
s fa
mili
as
sién
tan
se
esp
eci
alm
en
te
llam
ada
s a
exp
erim
ent
ar
de n
ue
vo l
a fu
erz
a d
el
Esp
íritu
qu
e
no
s h
ace
cr
ece
r e
n
el
amo
r, p
orq
ue
de
rram
a
la
carid
ad
d
e
Cris
to
en
nu
est
ros
cora
zone
s9 . E
l a
ctu
al
cam
ino
si
no
dal
de
la
Ig
lesi
a
no
s a
yud
e
a
vivi
r m
ás
inte
nsa
me
nte
nue
stra
vo
caci
ón
de
te
stig
os
de
l am
or
de
Dio
s,
pre
sen
te
de
m
ane
ra
esp
eci
al
en
la
Igle
sia
d
om
ést
ica
.
�"�
El
añ
o 2
015
es
tam
bié
n m
uy
imp
ort
ant
e p
ara
nue
stra
d
em
ocr
aci
a r
epub
lica
na.
Un
a ve
z m
ás
sere
mo
s lla
ma
dos
a e
jerc
er
el
deb
er-
de
rech
o d
el
voto
. L
a su
pera
ció
n d
e l
a p
ob
reza
, u
n m
ayo
r a
rra
igo
de
la c
ultu
ra d
el d
iálo
go y
de
l e
ncu
en
tro
, la
co
nso
lida
ció
n d
el
est
ado
de
de
rech
o,
la
sup
rem
ací
a
de
la
ley
y u
n sa
neam
ien
to
de
n
ue
stra
s in
stitu
cio
nes
son
deu
das
pen
die
nte
s qu
e t
ene
mo
s co
mo
arg
en
tino
s. R
ece
mo
s p
or
nue
stra
pa
tria
, p
ero
ta
mb
ién
pre
gun
tém
ono
s le
alm
ente
qu
e n
os
toca
a c
ada
un
o e
n la
ta
rea
nu
nca
te
rmin
ada
de
ed
ifica
r e
l o
rden
má
s ju
sto
po
sib
le.
�������������������������������������������������
/��
������������������
������,++�
"��
������
����
� �
� ���� ���
en
amo
rad
os
de
la
vid
a
y p
rota
gon
ista
s qu
e
ha
n tr
an
sfo
rma
do
la
his
toria
, p
orq
ue
la
h
an
vi
vid
o
de
sde
Dio
s. P
en
sem
os
en M
arí
a,
en
Mo
isé
s o
en
Bro
che
ro.
�
Otr
o
requ
isito
fu
nda
men
tal
de
la
o
raci
ón
e
s la
p
ers
eve
ran
cia
. Je
sús
ha
bló
mu
cho
de
ella
: o
rar
siem
pre
������������������ ����������������5 .
La
gr
an
ten
taci
ón
de
la
ora
ció
n
es
aba
ndo
narla
, so
bre
to
do
cua
ndo
lle
ga
la
no
che
o
scu
ra,
de
sap
are
ce
el
gust
o se
nsi
ble
y
no
s h
ace
mo
s m
ás
vuln
era
ble
s a
l te
nta
do
r. P
ero
es
cua
ndo
má
s ne
cesi
tam
os
pers
eve
rar,
vivi
en
do
la
ora
ció
n c
om
o e
ncu
entr
o e
n la
fe
con
Aqu
el q
ue
sab
emo
s n
os
ama,
au
nqu
e n
o s
inta
mo
s n
ada
.
.�
Tod
o b
au
tiza
do
est
á ll
am
ado
a o
rar.
Co
n e
l ba
utis
mo
y la
co
nfirm
aci
ón
, D
ios
rega
la e
l d
on d
e l
a o
raci
ón
. D
on q
ue
tien
e q
ue d
ar
luga
r a
un
cam
ino
pe
rso
na
l de
ora
ción
en
cad
a d
iscí
pu
lo.
La
Igl
esia
no
so
lo r
eza
, va
lora
y a
nim
a la
o
raci
ón
de
su
s h
ijos.
Ella
es,
ant
e t
od
o, I
gle
sia
ora
nte.
M
arí
a,
en
ora
ción
co
n
los
apó
sto
les
es
el
íco
no
qu
e m
ejo
r e
xpre
sa e
ste
mis
terio
. C
ada
sem
ana
viv
imo
s u
na
inte
nsa
e
xpe
rien
cia
de
ora
ció
n e
n la
E
uca
ristía
d
om
inic
al:
verd
ad
era
esc
ue
la d
e h
um
ilda
d,
de
sile
nci
o,
de
esc
uch
a y
de
ad
ora
ció
n.
La
Igle
sia
sa
be e
nse
ña
rno
s ���������������������������������������������
esp
iritu
alid
ad l
itúrg
ica
s a
la
s qu
e h
emo
s de
acu
dir c
omo
el
sed
ien
to a
la
fu
ente
. P
rom
eto
vo
lve
r so
bre
est
e p
un
to
tan
fasc
inan
te c
omo
vita
l.
�������������������������������������������������
5 C
f. L
c 1
1,9
-13
�
� �
� ���� ���
II.
He
mo
s r
ec
ibid
o e
l E
sp
írit
u p
ara
re
co
no
ce
r lo
s
do
ne
s d
e D
ios
/�
El
cam
ino
de
eva
lua
ció
n p
ast
ora
l qu
e l
es
pro
pon
go e
s u
na
fo
rma
de
o
raci
ón
: e
l d
isce
rnim
ient
o
esp
iritu
al,
pe
rso
nal
y co
mun
itario
. ¿
En
qué
co
nsi
ste?
C
ada
día
e
xpe
rime
nta
mo
s m
uch
os
mo
vim
ien
tos
inte
riore
s, a
pe
gos
ma
lsan
os
y p
reju
icio
s, s
en
timie
nto
s y
est
ado
s d
e án
imo
con
tra
dic
torio
s y
conf
uso
s. C
ua
ndo
ten
emos
qu
e t
oma
r u
na
de
cisi
ón
imp
ort
ante
, e
sa m
ulti
tud
de
vo
ces
pu
ede
volv
ers
e u
n g
rite
río
qu
e n
os
conf
und
a y
no
s lle
ve a
una
d
eci
sió
n e
rrad
a.
Lo
que
sie
nto
¿vi
en
e d
e D
ios?
¿E
s un
a lla
ma
da s
uya
, un
se
ntim
ien
to m
ío o
un
a te
ntac
ión
?
"�
No
olv
ide
mo
s qu
e n
o s
olo
som
os
frá
gile
s, s
ino
tam
bié
n p
eca
do
res.
El
pe
so d
el e
goís
mo
no
s vu
elv
e c
iego
s a
la
s e
xige
nci
as
de
l b
ien
. H
ay
ad
em
ás
est
ruct
ura
s d
e p
eca
do
que
n
os
influ
yen
cr
ean
do
un
a
men
talid
ad
ext
rañ
a
al
Eva
nge
lio.
Viv
imo
s e
n u
na
so
cie
dad
qu
e se
se
cula
riza
ca
da
ve
z m
ás.
No
es
extr
añ
o q
ue
co
nfu
nda
mo
s e
l qu
ere
r d
e D
ios
con
nue
stro
mo
do
de
ver,
que
no
s en
gañ
emo
s o
no
s m
inta
mo
s a
n
oso
tro
s m
ism
os.
Ta
mp
oco
qu
e
las
com
unid
ade
s cr
istia
na
s vi
van
u
na
su
ert
e
de
“se
cula
riza
ció
n
inte
rna
” qu
e in
sen
sib
iliza
an
te
la
pre
sen
cia
d
e
Dio
s,
o
un
a
“mu
nda
nid
ad
esp
iritu
al”,
se
vera
me
nte
señ
ala
da
po
r e
l pa
pa F
ran
cisc
o6 .
�$�
El
dis
cern
imie
nto
es
un d
on
del
Esp
íritu
qu
e n
os
perm
ite
dis
tingu
ir lo
qu
e p
rovi
en
e d
e D
ios,
com
pre
ndie
ndo
cad
a ve
z m
ás
su
de
sign
io
sob
re
noso
tro
s.
No
s a
yud
a
a
�������������������������������������������������
���������������������"!�".�� ����������0�����������
��1��
������
�������
�������������������������2���������������������
���
��1�3��%��0���
���
�����
�������
������������������
�������4��������������������
�.��$"�
� �
� ���� ���
IV.
Ev
an
ge
liza
do
res
co
n E
sp
írit
u
��
De
jém
ono
s e
nto
nce
s a
lca
nza
r p
or
est
e
fue
go
div
ino.
O
jalá
qu
e e
ste
añ
o se
a u
n r
eno
vad
o P
ente
cost
és
que
no
s p
erm
ita e
xpe
rimen
tar
el g
ozo
de
l Esp
íritu
en
nu
est
ra
vid
a d
ioce
san
a.
¿Q
ué s
omo
s si
n e
l E
spír
itu d
e D
ios?
A
lgu
no
re
cord
ará
aqu
ella
s sa
bia
s pa
lab
ras
de
l pa
tria
rca
Ate
nágo
ras:
“S
in e
l E
spír
itu S
ant
o,
Dio
s e
s le
jan
o, C
risto
p
erm
an
ece
e
n
el
pasa
do
, e
l E
van
gelio
es
u
na
le
tra
mu
ert
a,
la I
gle
sia
una
sim
ple
org
an
iza
ció
n,
la a
uto
rida
d u
n p
ode
r, la
mis
ión
una
pro
pa
gand
a,
el c
ulto
un
arc
aís
mo
y la
a
ctu
aci
ón
m
ora
l u
na
co
ndu
cta
d
e
escl
avo
s.
En
cam
bio
, e
n É
l: e
l co
smo
s se
en
cuen
tra
enn
ob
leci
do y
m
ovi
liza
do
pa
ra la
ge
nera
ció
n d
el r
ein
o,
Cris
to r
esu
cita
do
se h
ace
pre
sen
te,
el E
van
gelio
se
vu
elv
e p
ote
nci
a y
vid
a,
la I
gle
sia
re
aliz
a l
a c
om
unió
n tr
inita
ria,
la a
uto
rida
d se
tr
an
sfo
rma
en
un
serv
icio
lib
era
do
r, la
acc
ión
hum
an
a e
s d
eifi
cada
”.
�.�
Le
pid
o a
l S
eñ
or
que,
a l
o l
arg
o d
e e
ste
añ
o p
ast
ora
l, p
oda
mo
s re
de
scub
rir
y e
xpe
rime
nta
r co
n
ma
yor
pro
fund
idad
la
pre
senc
ia y
acc
ión
de
l E
spír
itu S
anto
en
nu
est
ra
vid
a
dio
cesa
na
. É
l e
s e
l a
lma
de
la
Ig
lesi
a,
an
ima
do
r de
la
eva
nge
liza
ció
n,
fue
go q
ue
pu
rific
a,
agu
a qu
e r
efre
sca
y u
nci
ón q
ue
fo
rta
lece
y c
on
sue
la.
Él
es
el
Ma
est
ro i
nte
rior
que
no
s gu
ía a
l e
ncu
ent
ro c
on C
risto
, n
os
recu
erd
a s
us
pa
lab
ras,
da
test
imo
nio
en
nue
stro
s co
razo
ne
s d
e la
ve
rda
d d
el
Eva
nge
lio e
ins
pira
nu
est
ro
test
imo
nio
va
lien
te y
hu
mild
e a
la
ve
z. É
l su
me
rge
a l
a Ig
lesi
a e
n e
l mis
terio
de
la
Pa
scu
a d
e C
risto
cu
and
o n
os
reu
nim
os
para
la d
ivin
a li
turg
ia.
�/�
El p
ap
a F
ran
cisc
o n
os
ha
invi
tad
o a
se
r “e
vang
eliz
ad
ore
s
� �
� ���� ���
a n
ue
stra
Igl
esi
a d
esd
e l
a v
ere
da
de
enf
ren
te.
Pid
amos
e
l d
on
de
sab
idu
ría
y la
m
anse
dum
bre
p
ara
ve
r la
re
alid
ad
“co
n lo
s o
jos
de
Dio
s”.
Tam
bié
n la
ciz
añ
a.
Ma
ría
en
carn
a l
a a
ctitu
d ju
sta
. E
lla m
ira c
on l
os
ojo
s d
e D
ios
y re
pa
sa e
n s
u c
ora
zón
la o
bra
sa
lva
do
ra,
tra
nsfo
rmán
dola
e
n
ora
ción
, en
ca
nto
y
ala
ba
nza
: “M
i a
lma
ca
nta
la
gr
an
de
za
de
l S
eño
r. H
a
he
cho
o
bra
s gr
an
des
entr
e n
oso
tro
s. S
u N
omb
re e
s sa
nto
”.
�#�
¿Q
ué
ped
ir e
n e
ste
dis
cern
imie
nto
? Y
o l
o e
xpre
so a
sí:
“Se
ño
r, so
mo
s tu
sie
mb
ra.
Ha
s si
do
gen
ero
so a
l esp
arc
ir tu
sem
illa
: ¿
Qu
é f
ruto
s d
e e
sa s
iem
bra
no
s m
ue
ven
a l
a a
cció
n d
e g
raci
as?
Es
cie
rto
, ta
mb
ién
cre
ce l
a c
iza
ña
, p
ero
Tú
tie
nes
los
hilo
s d
e l
a h
isto
ria e
n tu
s m
ano
s:
¿Q
ué
a
spe
cto
s d
e
nue
stra
vi
da
n
os
de
safí
an
a
ser
pa
cie
nte
s co
mo
Tú?
No
s ha
s lla
ma
do a
co
lab
ora
r co
n t
u si
em
bra
: ¿
Dó
nde
no
s e
stá
s lla
man
do
a s
em
bra
r?”.
���
Otr
os
text
os
bíb
lico
s qu
e n
os
pu
ede
n in
spira
r e
n e
ste
cam
ino
lo
s e
nco
ntr
amo
s e
n
el
Apo
calip
sis:
la
s si
ete
ca
rta
s a
las
Igle
sia
s (A
p
1,4
-3,2
2).
A
llí,
es
Jesú
s re
suci
tado
e
l qu
e
hab
la
a
la
Igle
sia
, co
mo
esp
oso
e
nam
ora
do
, in
vita
ndo
a r
ecu
pera
r e
l “a
mo
r pr
ime
ro”.
Son
p
ala
bra
s e
xige
nte
s,
sin
m
edia
s tin
tas.
P
ero
to
can
e
l co
razó
n,
po
rqu
e l
as
pro
nun
cia
Aqu
el
que
nos
am
ó h
ast
a e
l fin
, y
que
so
lo t
iene
pa
ra n
oso
tro
s d
esi
gnio
s de
pa
z.
Vam
os
a m
ed
itar
est
as
pala
bra
s en
la
p
rop
uest
a de
N
ove
na
d
ioce
san
a qu
e,
com
o
cada
añ
o,
no
s of
rece
n a
lgu
no
s sa
cerd
ote
s.
� �
� ���� ���
reco
no
cer
Su
volu
nta
d y
a c
um
plir
la e
n nu
est
ra v
ida
. E
l S
eñ
or
lo h
a p
rom
etid
o:
“el
Pa
rácl
ito,
el
Esp
íritu
Sa
nto
, qu
e e
l Pa
dre
en
via
rá e
n m
i Nom
bre
, le
s en
señ
ará
to
do
y
les
reco
rda
rá l
o qu
e le
s h
e d
icho
”7 . S
e t
rata
en
ton
ces
de
de
jar
ob
rar
al
Esp
íritu
, d
e h
ace
rno
s d
ispo
nib
les
a
su
insp
iraci
ón
. E
s e
l m
ism
o E
spír
itu e
l qu
e a
bre
la
men
te y
e
leva
e
l co
razó
n
pa
ra
que
sin
tam
os
el
con
sue
lo
que
vie
ne
de
Dio
s.
���
Se
ab
re
para
nu
est
ra
Igle
sia
d
ioce
sana
e
nto
nce
s u
n tie
mpo
d
e in
ten
sa
ora
ció
n,
invo
cand
o qu
e e
l E
spír
itu
de
scie
nda
so
bre
no
sotr
os.
C
omo
e
n
el
Ce
ná
culo
, p
ers
eve
rem
os
en
la
o
raci
ón
co
n
Ma
ría
, su
plic
an
do
el
Do
n d
el E
spír
itu p
ara
co
nte
mp
lar
las
ma
ravi
llas
que
Dio
s h
a h
ech
o e
ntre
no
sotr
os.
III.
Gra
cia
s, S
eñ
or:
so
mo
s t
u s
iem
bra
���
El
cam
ino
ecl
esi
al
que
exp
resa
el
Pla
n d
e P
ast
ora
l e
s fr
uto
de
la
si
em
bra
de
D
ios
en
e
l ca
mpo
d
e
nue
stra
Ig
lesi
a.
Al
revi
sar
cóm
o h
emo
s a
plic
ado
el
Pla
n e
n e
sto
s a
ño
s, m
irem
os
la v
ida
de
nue
stra
dió
cesi
s e
n to
da
su
am
plit
ud
, pa
ra
reco
noce
r a
llí
los
fru
tos
de
la
sie
mb
ra
div
ina
, co
mo
ta
mb
ién
aqu
ello
s a
spe
cto
s qu
e
toda
vía
re
sist
en
la
bu
ena
se
mill
a
del
Eva
nge
lio.
Se
tr
ata
de
con
tem
pla
r e
l pa
so d
el
Se
ñor,
su p
asc
ua d
e m
ue
rte
y
resu
rre
cció
n,
que
ha
ce f
ecu
nd
a n
uest
ra v
ida
.
�!�
Aqu
í m
e p
erm
ito h
ace
r u
na
so
la a
dve
rte
nci
a:
no
mire
mos
�������������������������������������������������
7Jn
14
,26
�