ONDE VAS,GLORIA SÁNCHEZ?

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ , co teu lapis na man?

Vou contar FAFARRAIOS entre as ondas do mar.

O un é un fafarrún o dous é normal o tres, sideral.

O catro é un montón o cinco un toleirón o seis…¡non sei, non sei! O sete vai e mete o oito, capiroito o nove non se move. Co dez...paso da conta. Xa me cansei!

Fafarrún

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ , RAÍÑA DE TURNEDÓ?

Vou regar sentimentos con PALABRAS e voz.

Non podo comer!

O oso pequeno perdido en estrelas, a sopa de letras non quere comela.

-Non faga-lo oso! dille a mamá. -Ou non medrarás!

O oso pequeno na beira do prato vai xuntando letras

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ, escritora, poeta?

Vou degustar cos nenos frescas RIMAS CON LETRA.

Unha mañá, pitiño pispín saíu pasear. Díxolle a nube: “ Pin-pirin-pín, pitiño pispín coas miñas pingas heite mollar”. Díxolle o pito: “ Teño paraugas para as túas pingas: pan-parán-pán!”

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ , BOLBORETA de inverno?

Vou buscar as respostas que se agochan no vento.

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ , cal raiola de sol?

Vou vestir a mañá con cores de ilusión.

É unha espada vergonzosa. En canto o espadachín desenfunda para entrar en ataque, ela empeza a porse colorada, e colorada, por verse espida e sen roupae foxe a agocharse na súa cuberta. A espida sempre anda tapada, e claro, non mata nada.

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ , cun sorriso tan lindo?

Vou arroupar os meus versos con apertas e bicos.

Se me dás un bico… …douche un bico!

Se unha aperta me dás… unha aperta che dou.

.

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ? Non te vaias, non. Non!

Onde vas, GLORIA SÁNCHEZ? Queda sempre con nós!

2º Curso