Date post: | 20-Jul-2015 |
Category: |
Education |
Upload: | alcoipontevedra |
View: | 55 times |
Download: | 1 times |
EMPODERAMENTO
ECONÓMICO DA MULLERSignifica que as mulleres contribúan de maneira moi
significativa ás economías, xa sea en empresas,
granxas, como emprendedoras, ou empregadas ou
traballando como cuidadoras domésticas non
remuneradas.
O empoderamento económico das
mujeres contribúe directamente á
igualdade de xénero, á erradicación da
pobreza e do crecemento económico
inclusivo.
Aínda que, seguensufrindo de maneiradesproporcionada a pobreza, a discriminación e a explotación. Istoimplica que moitasveces as mulleres acaben realizando traballos non seguros e mal pagados, e seguen a ser unhapequena minoría en postos directivos.
Diversos compromisos internacionais apoian o empoderamento económico das mulleres, entre elas a “Plataforma de Acción de Beijing”, a Convención sobre a eliminación da discriminación contra a muller, ONU Mulleres e diversos convenios sobre a igualdade de xénero da Organización Internacional do Traballo.
En todos os programas de empoderamento
económico, ONU Mulleres atende ás
mulleres que máis o necesitan. Por
exemplo: as mulleres rurais, as traballadoras
domésticas, algunhas migrantes e mulleres
con habilidades pouco desenvolvidas.
EMPODERAMENTO POLÍTICO
DA MULLERConsiste na creación e fortalecemento de
redes de mulleres e o posicionamento das
mulleres empresarias nos círculos de toma
de decisións políticas e económicas.
Cada vez son máis as mulleres que van
adquirindo notoriedade no mundo da
política, un campo tradicionalmente
dominado polo home, aínda que todavía o
porcentaxe de mulleres segue a ser moi
inferior ao dos homes.
Os porcentaxes van
aumentando co paso
dos anos pero dunha
maneira moi leve e
lenta.
É vital asegurar que as mulleres teñan voz e voto
en todas as institucións do goberno, dende o
poder xudicial e a función pública, así como no
sector privado e a sociedade civil, para que
poidan participar en igualdade no diálogo
público e na toma de decisións, e influir nas
decisións que determinarán o futuro das súas
familias e países.
Feitos e cifras
Só un 21,9 por cento das e
dos parlamentarios
nacionais eran mulleres.
En xaneiro de 2015, 10
mulleres eran Xefas de
Estado e habían 15 Xefas
de Goberno.
Rwanda é o país do mundo
con maior número de
parlamentarias (63,8%)
A escala mundial, en 37 estados as mulleres
representan menos de 10 por cento do total
das e dos parlamentarios en cámaras
individuais.
En Xaneiro de 2014, só un 17% dos cargos
ministeriais estaban ocupados por mulleres;
a maioría de elas ocupábase dos sectores
sociais, como a educación e a saúde.
En xeral, considérase que a “masa
crítica” con respecto á representación
das mulleres sitúase nun 30%. En xulio de
2014, 39 países, dos cuais 11, atópanse no
continente African e 8 en América latina,
alcanzaran dito porcentaxe de
referencia.
A DESAFECCIÓN POLÍTICA Que é? É a desconfianza global da
población respecto á eficiencia da
acción política, a cal leva a unha crise
xeral do sistema político e é algo que ven
sendo patente dende fai uns anos.
A indignación que os casos de corrupción
provocan na cidadanía :
1º Trata da indignación máis inmediata, aquela
que aparece a medida que se atopan os detalles
de cada caso.
2º A reacción ás decepcionantes respostas que
dan os partidos políticos involucrados.
3º Os posos de desconfianza xeral que unhas e
outras actuacións van deixando na sociedade.
Algunos confían na mellora da situación
económica ou que o olvido o cure todo,
pero non hai moitos motivos para crer nunha
recuperación inmediata da confianza dos
ciudadáns e cidadás cara seus
representantes, xa que a intensidade da
desafección é maior na actualidade.
Os cidadáns/ás máis perxudicados pola conxuntura
económica son os parados, os pensionistas, ou os
que teñen menos estudios. Pero os xubilados e amas
de casa ou xente sen estudos son os que menos
identifican os políticos como principal problema. Adesafección política incrementouse especialmente
entre a xente nova e estudiantes.
A pesar disto, tamén existe unha lectura positiva da
desafección. A desconfianza cara a clase política
non é sinónimo de pasotismo, como en ocasiones
se interpreta, se non de cidadáns e cidadás máis
críticos e esixentes co sistema.
Quen percibe aos políticos e aos partidos como
problema, teñen máis estudos e considéranse máis
informados sobre política que o resto. Ademáis,
aínda que están máis insatisfeitos co
funcionamiento da democracia, amosan maiores
niveis de apoio a este sistema como mellor réxime
político.
Por iso, aunque tradicionalmente se asocia
a desafección política en España con
cidadáns alonxados e desinteresados da
política, non é ese o caso da creciente
desconfianza da cidadanía española cara
seus representantes políticos.
En definitiva, a desafección non é fruto da
despreocupación ou de atitudes negativas
cara a política en xeral, se non da
insatisfacción co funcionamento do
sistema de cidadáns e cidadás que se
interesan polos asuntos públicos.