Bazen behin neskato bat Txanogorritxu deitzen zena. Txanogorritxu 8 urte dauka.

Baxua da, begi marroiak ditu, ilea luze xamarra du eta argala da.

Bere amatxok agindu zion:

- Joan amonarengana eta utz itzazu fruta hauek bere etxean, ez egin zarata asko ohean egongo dela.

Txanogorritxu esan zion:

-Bai, orain eramango ditut.

Txanogorritxuren ama kapa gorria oparitu zion.

Pozik ibiltzen ari zen eta bat-batean otsoa aurkitu zuen

Amonaren etxera joateko bi bide

zeuden eta otsoak esan zion:

-Eskuineko bidea laburragoa da txanogorritxu.

Baina otsoak gezurra esan zion, otsoak ezkerreko bidea hartu zuen laburrena

zelako eta barre egiten ari zen.

Otsoa iritsi zen amonaren etxera eta amona jan zuen. Otsoa amonaren arropa jantzi

zuen.

Txanogorritxu iritsi zenena galdetu zion otsoari:

-Amona zer begi hain handiak dituzun, ezta?

Otsoak erantzun zion:

-Zu ondo ikusteko.

Galdetu zion:

- Ze belarri handiak dituzun, ezta?

Erantzun zion:

- Ondo entzuteko.

Galdetu zion azkenean:

-Ze ahoa handia duzun, ezta?

Erantzun zion:

-Zu ondo jateko.

Eta otsoa txanogorritxu jan egin zuen. Otsoak lo hartu zuenean, ehiztari bat etorri zen eta amona eta txanogorritxu otsoaren

sabeletik atera zituen eta harriak ipini zizkion bere tripan.